در زير به سبک‌هاي مختلف عشق با توضيحي کوتاه در مورد هر يک از آن‌ها اشاره مي‌شود.

اروس (عشق شهواني): عشق به زيبايي، فاقد منطق، عشق فيزيکي که به‌واسطه جذابيت و کشش‌هاي جسماني و يا ابراز آن به‌طور فيزيکي نمايان مي‌گردد. همان عشق در نگاه اول که با شدت آغاز شده و به‌سرعت فروکش مي‌کند.

لودرس (عشق تصنعي): اين عشق بيشتر متعلق به دوران نوجواني مي‌باشد. عشق‌هاي رمانتيک و زودگذر، لودرس ابراز ظاهري عشق مي‌باشد. کثرت‌گرا نسبت به شريک عشقي.

فيلو (عشق برادرانه): عشقي که مبتني به پيوند مشترک مي‌باشد. عشقي که بر پايه وحدت و همکاري بوده و هدف آن دستيابي به منافع مشترک مي‌باشد.

استورگ (عشق دوستانه وابسته به احترام و نگراني نسبت به منافع متقابل): در اين عشق همنشيني و همدلي بيشتر نمايان مي‌باشد. صميمانه و متعهد، رابطه درازمدت است. پايدار بادوام و فاقد شهوت.

پراگما (عشق منطقي): اين مختص افرادي است که نگران اين موضوع مي‌باشند که آيا فرد مقابلشان در آينده پدر يا مادر خوبي براي فرزندانشان خواهند بود؟

مانيا (عشق افراطي): انحصارطلب، وابسته و حسادت برانگيز، شيفتگي شديد به معشوق اغلب فاقد عزت‌نفس، عدم رضايت از رابطه دردسرساز و وسوسه‌گونه.

اگيپ (عشق الهي): عشق فداکارانه و از خودگذشته. عشق نوع‌دوستانه (تمايل به انجام دادن کاري براي ديگران بدون چشم داشت) عشق گران‌قدر.

پژوهش‌هاي حاکي از آن مي‌باشد که زنان بيشتر به عشق از نوع پراگما، استورگ و مانيا و مردان به لودورس و اروس گرايش دارند.

منبع1
منبع2