خوش نشین بر لب آبی که روان می گذرد   
تا که احساس کنی عمر چنان می گذرد
از صدای گذر آب چنان می فهمی
تندتر از آب روان، عمر گران می گذرد
زندگی را نفسی ارزش غم خوردن نیست
آنقدر سیر بخند که ندانی غم چیست