3جمله زیبا
۴ آذر ۱۳۸۹
سرگذشت بودا
۸ آذر ۱۳۸۹
داشتم توی فیس بوک که این روزها اسباب بازیه خوبی برای پیر و جوون شده میگشتم که یهو چشمم افتاد به این عکس:
وقتی کامنت هایی که روی این عکس بود رو خوندم، خیلی ناراحت شدم، ناراحت از این که ، من در کشوری زندگی میکنم که مردمش ادعای مسلمون بودن، خوب بودن، مهربون بودن و کلی چیزای دیگه رو دارن، اما فقط ادعا دارن.
با دیدن این عکس هر بچه ی معلول متولد نشده ای! هم میتونه بفهمه که این پسر بچه مریضه و نیاز به کمک داره. ولی در عوض، ما ایرانیها بجای ابراز هم دردی یا دعا برای شفای اون پسر بچه، و برای خوشمزه تر جلوه دادن خودمون جلوی دیگرون میایم و حرفایی از این قبیل میزنیم:
بابا ای تو بانمک، ای تو خوشمزه، ای تو …. (بییییپ) ای تو … (بییییپ) !!
نمیدونم، واقعا نمیدونم ماهایی که از جامعه مینالیم، چرا از خودمون نمینالیم، از بد بودن خودمون. آره قبول دارم، هممون فکر میکنیم آخرشیم، بقیه بدن و ما خوبیم، اما وقتی به خودمون نگاه میکنیم میبینیم از همه بدتریم، اما به روی خودمون نمیاریم و خودمون و میزنیم به کوچه ی علی چپ! آره اینجوری هم راحت تره هم باحال تر، چون میگن: خواهی نشوی رسوا، هم رنگ جماعت شو!!!
6 Comments
سپهر جان متاثر و ناراحت شدم و واقعا خجالت زده شدم که این عکس رو شیر کردم هر چند قصدم تمسخر نبود. به هر حال از داشتن دوستی مثل تو خیلی خوشحالم .افرادی مثل تو کم و امثال همینهایی که به این بچه خندیدن و مثلا تفریح کردن زیادوجود دارند
به خدا خستم از این همه بدی از اینکه کسی که خوبه نادیده گرفته میشه. از این همه بی کسی و تنهایی خدایا! چرا همرنگ من کسی نیست؟
صبای عزیز، قصد من خوب جلوه دادن خودم یا تعریف شدن از من نبود. اما باور کن خیلی ناراحت شدم دیدم مردممون خیلی هم که میگن خوب نیستن!
هر روز بیشتر به اعتقاد (شاید مسخره) که جدیدا بهش رسیدم و اون اینه که: “همه بدن، مگر اینکه خلافش ثابت بشه” نزدیک میشم.
واقعا میشه یه روزی همه از اسم انسان بودنشون دفاع کنن؟
نه سپهر جان انسان خوب تعریف نداره! منم به همین نتیجه رسیدم جدی میگم اطراف من پر از ادمهای خودخواه که فقط خودشون افکار و عقیده های خودشون واسشون مهمه! واقعا از بودن در جوارشون دارم اذیت میشم منم ادم کامل و خوبی نیستم اما از خدا همش میخوام اون روز نیاد که من مثل اونا بشم. نیاد روزی که منم مثل اونا خودخواه بشم و با پایینتر از خودم بد رفتاری کنم! مرسی سپهر عزیزم
صبای عزیز تو اولین نفری نیستی که از بقیه مردم مینالی، این جای تاسف داره که مردم ایران روز به روز سیر سقوطی دارن تا صعود (در هر زمینه ای که بگی، و بدترین اون هم انسانیته) اما چاره ای داریم؟ باید باهاشون زندگی کرد اما به نظر من این خیلی امتیاز خوبیه برای انسان هایی که میخوان خوب باشن ، چون مثل تو، با دیدن اون آدمها میگن: خدایا شکرت که من مثل اونها نیستم. برای همین باعث میشه از اشتباه دوری کنن و رشد صعودی داشته باشن.
سپاس
ما فرهنگ غنی آریایی فراموش کردیم، الان میفهمم وضعمون خیلی بدتر از این حرفاست…!